Tadao Ando, hiçbir zaman profesyonel bir eğitim almayan, yapıtlarını geç modern dünyanın kaosundan uzaklaştırmış mimarlık alanında öncü isimlerden biridir.
Tapınaklar yaratmak için ” duvarları, duvarları yenmek için kullanmak” olgusu üzerine kuran, başlarda profesyonel bir boksör olarak çalışan sonralarda 1969 yılında mimarlığa dönmeden önce marangozluk yapmış Japonya Osaka doğumlu bir mimar.
Betonu yalın bir biçimde kullanışı ve ışığa doku kazandırmadaki engin yeteneğinden dolayı Ando, her ne kadar özellikle uzamsal kapsamı stratejik olarak ele alışı ve doğayı işleyişindeki saygılı tutumuyla Japon gelenekselciliğinin güçlü bir yönünü barındırmayı sürdürse de döneminde karşılaştırıldığı mimarlar olmuştur. Bunlar Le Corbusier ve Louis Kahn’dır.
Eleştirmenlerce, ” düşey hareketin şairi” olarak alkışlanmış, yapıtları ” topraktan çıkma mücadelesi ” veren land art( toprak sanatı) olarak tanımlanmıştır.
Işık Klisesi | 1989 | Ibariki, Japonya
Bir ışık mimarisi yaratmak için, ışığı tek malzeme olarak kullanan bir bina tasarlamaya girişen Ando, ham beton yapının doğu duvarlarını haç biçiminde kesmiş ve iç mekanı çimentodan dev bir kutu gibi soğuk bir biçimde çıplak bırakmıştır.
Minimalist Modernizm dönemi ünlü isimlerinden olan Ando, Işık Klisesini tasarladıktan sonra klise 1999 yılında okul olarak büyütülmüştür.
Sonuç olarak, doğal çevrim içindeki ruhani gücü vurgulayarak, güneş ışığı ile gece arasındaki oyunu yapının ana etkinliği durumuna getirmek Ando’ nun bu kütledeki amacı oldu.
