MIT Dijital Olarak Üretilen Su Bazlı Yenilenebilir Malzemeyi Geliştiriyor

Neri Oxman ve MIT grubundan bir grup araştırmacı, okyanustan yenilenebilir bir polimer kullanarak su bazlı bir dijital üretim platformu geliştirdi. Süreç, eski bir kabuklu türevi materyal ile robotik üretim ve sentetik biyolojiyi birleştirir.

Bu biyolojik olarak türetilmiş dijital imalat işlemi, biyolojik olarak parçalanabilen kompozitleri uzunluk ölçekleri arasında biriktiren, robot kontrollü çok bölmeli bir ekstrüzyon sistemi kullanılarak hidrasyon kılavuzlu kendiliğinden montaj için kademeli malzeme özelliklerini kullanan yapılar oluşturur. Su bazlı dijital fabrikasyon için önerilen uygulamalar arasında geri dönüştürülebilir ürünler veya çadırlar gibi geçici mimari bileşenler yer almaktadır. Grubun araştırmasında özetlendiği gibi: Structures yapılar, kitinden elde edilen tek bir materyal sisteminden, okyanusun en bol yenilenebilir polimerinden ve gezegendeki ikinci en bol polimerden yapılmıştır. zemin artropod kabukları değişken özellikli sulu bir çözelti oluşturmak için bir kitin türevi olan kitosan haline dönüştürülür. Bir kez basıldığında, yapıların geometrik yapılarının düzenlenmesiyle elde edilen buharlaşma paternleri ve malzeme özelliklerinin hiyerarşik dağılımı ile yapılar bulunur. Kontrollü buruşma izler. Her bileşen, hava ile temas ettiğinde şeklini bulur ve su ile temas ettiğinde biyo-bozunur. siyanobakter biçimindeki canlı madde, yüzey işlevselliğini sağlamak ve su direnci ve iletkenlik gibi ek özellikler kazandırmak için kitosan numuneleri üzerine kaplanır ve emprenye edilir.

Tasarımcı ve mimar Neri Oxman, dijital üretim teknolojilerinin araştırılmasında ve biyolojik dünya ile nasıl etkileşimde bulunabilecekleri konusunda liderdir. oxman EXPERIMENTATION kategorisinde TASARIM ÖDÜLÜ 2018’e aday gösterilmiştir.